Gisteren was ik te gast bij tv programma De Nachtzoen. Ik heb Nederland ondergestopt met een songtekst van Over The Rhine, die ik vrij vertaald heb.
Dit is de originele tekst:
All my favorite people are broken, believe me, my heart should know. Some prayers are better left unspoken, I just wanna hold you and let the rest go.
All my friends are part saint and part sinner. We lean on each other, try to rise above. We’re not afraid to admit we’re all still beginners, we’re all late bloomers when it comes to love.
Dit is mijn vrije vertaling:
Alle mensen die mij lief zijn, zijn beschadigd. Geloof me maar, mijn hart weet waar ik over spreek. We kennen stuk voor stuk het missen en de steek van een verlangen dat niet wordt verzadigd.
Mijn vrienden zijn licht en donker, heiligen en knoeiers. We leunen op elkaar, het pretenderen moe. We zijn niet bang en geven ruimschoots toe, dat we beginners zijn in liefde, laatbloeiers.
Tot mijn spijt gaat mijn favoriete website Lazarus uit de lucht. De afgelopen jaren was dit platvorm voor zinzoekers mijn alternatieve kerk. Ik mocht een laatste blog schrijven. Het is een verhaal over rouw en hoop geworden.
Deze week had ik een mooi gesprek met Marieta van Driel, eindredacteur van Lazarus, over mijn net verschenen roman Laatbloeiers. Het interview is hier te lezen.
Binnenkort ziet mijn tweede boekenkind het levenslicht!
Laatbloeiers schetst één dag uit het leven van een broer en een zus die elkaar liever zien gaan dan komen. Over de omgang met hun stugge moeder, hoe ze rouwen om hun overleden vader en hoe ze zich hun jeugd weten te herinneren, nergens zijn ze het over eens. Maar vandaag zullen ze moeten samenwerken. De appels zijn rijp en er moet geoogst worden.